ჯოზეფ სტიგლიცი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ჯოზეფ სტიგლიცი
მშობლიური სახელი Joseph Stiglitz
დაბ. თარიღი 9 თებერვალი, 1943 (1943-02-09) (81 წლის)
დაბ. ადგილი გერი, ინდიანა, აშშ
მოქალაქეობა აშშ[1] [2] [3]
მეუღლე Anya Schiffrin
საქმიანობა ეკონომისტი, უნივერსიტეტის პროფესორი, სამეცნიერო მწერალი, არამხატვრული მწერალი, პროფესორი[4] [5] [6] , კრიტიკოსი და მწერალი[7] [8] [9]
მოღვაწეობის სფერო ეკონომიკა და screening
დამსაქმებელი ოქსფორდის უნივერსიტეტი, პრინსტონის უნივერსიტეტი, მანჩესტერის უნივერსიტეტი, სტენფორდის უნივერსიტეტი, მსოფლიო ბანკი, იელის უნივერსიტეტი და კოლუმბიის უნივერსიტეტი
საერთაშორისო ორგანიზაცი(ებ)ის წევრობა ლონდონის სამეფო საზოგადოება[10] , მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია[11] , მეცნიერებათა და ხელოვნების ევროპული აკადემია, პაპის სოციალურ მეცნიერებათა აკადემია[12] , ბრიტანული აკადემია, ხელოვნებისა და მეცნიერების ამერიკული აკადემია[13] , რუსეთის მეცნიერებათა აკადემია, ამერიკის ფილოსოფიური საზოგადოება[14] , Club of Rome, Real Academia de Ciencias Económicas y Financieras[15] და ეკონომეტრიკის საზოგადოება[16]
გავლენა მოახდინეს
ჯილდოები ჯონს ბეიტს კლარკის მედალი (1979), ნობელის პრემია ეკონომიკაში (2001)
ალმა-მატერი ამჰერსტის კოლეჯი, მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტი, ჩიკაგოს უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხელმძღვანელი რობერტ სოლოუ
დოქტორანტი Richard J. Gilbert[17] , Richard Arnott[17] , Rick Levin[17] , Ravi Kanbur[17] , Andres Rodriguez-Clare[17] , Uri Possen, Joseph von Rosthorn Farrell[17] , Anton Korinek[17] , Ian Lindsay Gale[17] , Susan E. Skeath[17] , Andrew Kosenko[17] და David S. Sibley
საცხოვრებელი ადგილი გერი და ინდიანა
პოლიტიკური პარტია დემოკრატიული პარტია
საიტი josephstiglitz.com

ჯოზეფ სტიგლიცი (ინგლ. Joseph Stiglitz; დ. 9 თებერვალი, 1943) — ამერიკელი ეკონომისტი. ნობელის პრემიის ლაურეატი ეკონომიკაში (2001) ასიმეტრიული ინფორმაციით ბაზრის ანალიზისთვის. სწავლობდა ამჰერსტის კოლეჯში, ჩიკაგოს უნივერსიტეტსა და მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტში, სადაც მიიღო დოქტორის ხარისხი. კოლუმბიის უნივერსიტეტის პროფესორი.

დაჯილდოებულია ჯონს ბეიტს კლარკის მედლით (1979). როკტენვალდის პრემიის ლაურეატი (1998). აშშ-ის პრეზიდენტის ეკონომიკური კონსულტანტების საბჭოს თავმჯდომარე (1995—1997). მსოფლიოს ბანკის შეფ-ეკონომისტი (1997—2000).

დაიბადა შარლოტ და ნიტანიელა სტეგლიცების ებრაულ ოჯახში. მეუღლე — ჟურნალისტი და რედაქტორი ანია შიფრინი. ჯოზეფ ე.სტიგლიცი-2001 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ეკონომიკის დარგში და უნივერსიტეტის პროფესორი. იგი დაუღალავად ამსხვრევდა მსოფლიო საზოგადოებაში გავრცელებულ მითებს გლობალიზაციისა და თავისუფალი საბაზრო ეკონომიკის სიკეთის შესახებ.ამ საკითხს სტიგლიცი ათობით წიგნში, სტატიებსა თუ ნაშრომებში აანალიზებდა.მსოფლიო ბანკის ყოფილი ვიცე-პრეზიდენტი( აღნიშნულ თანამდებობას 1997-2000 წლებში იკავებდა) და ეკონომიკის მრჩეველთა საბჭოს თავმჯდომარე კლინტონის პრეზიდენტობის პერიოდში, კარგად იცნობდა საერთაშორისო ეკონომიკური ორგანიზაციების სტრუქტურას, მათი ფუნქციონირების მექანიზმსა და კრიტიკასაც არ ერიდებოდა. „როდესაც ერი კრიზისშია, საერთაშორისო სავალუტო ფონდი მართვის სადავეებს იღებს ხელში და ერს სისხლის უკანასკნელ წვეთსაც გამოსწოვს. ცეცხლს იქამდე უკეთებენ, სანამ ქვაბი სიმხურვალისგან არ აფეთქდება.მათ ხალხისთვის სასიკვდილო განაჩენი გამოაქვთ; საერთოდ არ აღელვებთ, ადამიანი იცოცხლებს თუ მოკვდება". სტიგლიცის გამონათქვამი მსოფლიო სავალუტო ფონდის შესახებ, 2001.ციტატა მოყვანილია გრეგ პალასტის წიგნიდან "საუკეთესო დემოკრატია,რომელიც შეგიძლიათ ფულით იყიდოთ". " ის ფაქტი მაღელვებს, რომ მდიდარი ქვეყნები გლობალიზაციას ღარიბი ხალხის ხარჯზე ავითარებენ". სტიგლიცის წიგნიდან "როგორ უნდა იმუშაოს გლობალიზაციამ", 2006 " როგორც ჩანს,უმჯობესია,იყო მეწველი ძროხა ევროკავშირში, ვიდრე ღარიბი კაცი განვითარებად ქვეყნებში" სტიგლიცის წიგნიდან" როგორ უნდა იმუშაოს გლობალიზაციამ",2006(ევროკავშირში რძის მწარმოებელთათვის განკუთვნილ სუბსიდიებზე). "ფარისევლობაა განუვითარებელი ქვეყნების დახმარებაზე პრეტენზია განაცხადო და იმავდროულად,აიძულო ისინი,საკუთარი ბაზრები ინდუსტრიული ქვეყნების საქონელს დაუთმონ. შესაბამისად,დაიცვა ინდუსტრიული ქვეყნების ბაზრები,რაც მდიდრებს კიდევ უფრო ამდიდრებს და ღარიბებს სრულიად აღატაკებს". წიგნიდან" გლობალიზაცია და მისი თანმდევი უკმაყოფილება",2002. "ბანკებისთვის კომპენსაციის გადასახდელად არსებობს ფული,განათლებისა და ჯანდაცვის სისტემის გასაუმჯობესებლად-არა". გაზეთი público,2007 წლის 18 ოქტომბერი. "გლობალიზაციამ ხელსაყრელი გარემო შეუქმნა ბილ გეიტსს,მაგრამ არა მოსახლეობის უმრავლესობას". გაზეთი pùblico, 2007 წლის 18 ოქტომბერი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ჯოზეფ ე. სტიგლიცი არის ამერიკელი ეკონომისტი და პროფესორი კოლუმბიის უნივერსიტეტში. ის ასევე არის მაღალი დონის საექსპერტო ჯგუფის თანათავმჯდომარე OECD– ს ეკონომიკური საქმიანობის და სოციალური პროგრესების გაზომვისა და რუზველტის ინსტიტუტის მთავარი ეკონომისტი. ეკონომიკაში ნობელის პრემიის (2001) და ჯონ ბეითს კლარკის მედლის მფლობელი, არის მსოფლიო ბანკის ყოფილი ვიცე-პრეზიდენტი და მთავარი ეკონომისტი, ასევე ყოფილი წევრი და (აშშ-ს პრეზიდენტის) საბჭოს თავმჯდომარე. 2000 წელს სტიგლიციმ დააფუძნა ინიციატივა პოლიტიკის დიალოგისთვის, მოსაზრება საერთაშორისო განვითარების შესახებ, რომელიც დაფუძნებულია კოლუმბიის უნივერსიტეტში. იგი 2001 წლიდან არის კოლუმბიის ფაკულტეტის წევრი და 2003 წელს მიიღო ამ უნივერსიტეტის უმაღლესი აკადემიური წოდება (უნივერსიტეტის პროფესორი). 2011 წელს სტიგლიცი ჟურნალმა Time- მა დაასახელა, როგორც მსოფლიოს 100 ყველაზე გავლენიანი ადამიანი. ცნობილია თავისი პიონერული მუშაობის შესახებ ასევე ასიმეტრიული ინფორმაციის შესახებ. სტიგლიცის ნაშრომში ყურადღება გამახვილებულია შემოსავლის განაწილებაზე, რისკზე, კორპორატიულ მმართველობაზე, საჯარო პოლიტიკაზე, მაკროეკონომიკასა და გლობალიზაციაზე. ის არის მრავალი წიგნის ავტორი, ასევე რამდენიმე ბესცელერი წიგნის შემქმნელი.


ჯოზეფ ე. სტიგლიცი დაიბადა ინდოეთში ქალაქ გარიში, 1943 წელს. ამჰესტის კოლეჯის კურსდამთავრებული, მან მიიღო დოქტორის წოდება 1967 წელს და ის გახდა სრული პროფესორი იელში 1970 წელს. ის ასწავლიდა პრინსტონში, სტენფორდში, MIT- ში და იყო პროფესორი და ოქსფორდის ყველა კოლეჯის თანამშრომელი. ის ახლა ნიუ – იორკის კოლუმბიის ტუნივერსიტეტის პროფესორია. ის ასევე არის რუზველტის ინსტიტუტის მთავარი ეკონომისტი. 2001 წელს, მას მიენიჭა ნობელის პრემია ეკონომიკაში, ბაზრების ასიმეტრიული ინფორმაციის გაანალიზებისთვის.

სტიგლიცი იყო ეკონომიკური მრჩეველთა საბჭოს წევრი 1993-95 წლებში, კლინტონის ადმინისტრაციის დროს, ხოლო 1995-97 წლებში CEA– ს თავმჯდომარე იყო. ის გახდა 1997-2000 წლებში მსოფლიო ბანკის მთავარი ეკონომისტი და უფროსი ვიცე-პრეზიდენტი. 2008 წელს მას საფრანგეთის პრეზიდენტმა ნიკოლას სარკოზი/ნიკოლ სარკოზმა სთხოვა თავმჯდომარე ყოფილიყო ეკონომიკური შესრულების გაზომვისა და სოციალური პროგრესის გაზომვის კომისიაში, სადაც გამოაქვეყნა თავისი დასკვნა 2009 წლის სექტემბერში. ის ახლა OECD– ს ხელმძღვანელობს მაღალი დონის საექსპერტო ჯგუფს, რომელიც ცდილობს ამ იდეების წინსვლას. 2009 წელს იგი დაინიშნა გაეროს გენერალური ასამბლეის პრეზიდენტად, საერთაშორისო საფინანსო და სავალუტო სისტემის რეფორმირების საკითხთა ექსპერტთა კომისიის თავმჯდომარედ,სადაც ასევე გამოაქვეყნა მოხსენება 2009 წლის სექტემბერში (გამოქვეყნებულია როგორც სტიგლიცის ანგარიში). კრიზისის შემდეგ მან მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ახალი ეკონომიკური აზროვნების ინსტიტუტის (INET) შექმნის საქმეში.

მან დიდი წვლილი შეიტანა მაკროეკონომიკისა და ფულადი თეორიის, ეკონომიკის განვითარებისა და ვაჭრობის თეორიის, საზოგადოებრივი და კორპორაციული ფინანსების, სამრეწველო ორგანიზაციისა და სოფლის ორგანიზაციის თეორიების, კეთილდღეობის ეკონომიკის და შემოსავლისა და სიმდიდრის განაწილების თეორიებში.

ბოლო თხუთმეტი წლის განმავლობაში მან დაწერა საკმაოდ პოპულარული წიგნების სერია, რომლებმაც უდიდესი გავლენა მოახდინეს გლობალური დებატების ფორმირებაში. მისი წიგნი გლობალიზაცია და მისი უკმაყოფილება (2002) თარგმნილია 35 ენაზე. ამ წიგნში მან ჩამოაყალიბა გლობალიზაციის მართვის გზა, განსაკუთრებით საერთაშორისო საფინანსო ინსტიტუტების შესახებ. ორ შემდეგ ნაწილში მან წარმოადგინა ალტერნატივა: სამართლიანი ვაჭრობა ყველასათვის (2005 წელს, ენდრიუ ჩარტონთან ერთად) და გლობალიზაციის სამუშაოების გაკეთება (2006). The Roaring Nineties (2003) -ში მან განმარტა. ამავდროულად, მონეტარული ეკონომიკის ახალი პარადიგმისკენ (2003 წ. ბრიუს გრინვალდთან ერთად) განმარტა მიმდინარე მონეტარული პოლიტიკის ცდომილებებმა, დაადგინა გადაჭარბებული ფინანსური ურთიერთდამოკიდებულების რისკი და ხაზი გაუსვა საკრედიტო ხელმისაწვდომობის მთავარ როლს. თავისუფალი ვარდნა: ამერიკა, თავისუფალი ბაზრები და მსოფლიო ეკონომიკის ჩაძირვა (2010) უფრო დაწვრილებით დაფიქსირდა დიდი რეცესიის წარმოშობის საწყისებში, ასახულია პოლიტიკის მთელი რიგი, რაც გამოიწვევს ძლიერი აღდგენა და სწორად იწინასწარმეტყველა, რომ თუ ეს პოლიტიკა არ განხორციელდებოდა სავარაუდოდ, ავარიის გახანგრძლივებულ პერიოდში შევიდოდით. სამი ტრილიონი დოლარის ომი: ერაყის კონფლიქტის ნამდვილი ღირებულება (2008, ჰარვარდის უნივერსიტეტის ლინდა ბილმთან ერთად), დაეხმარა ამ ომების შესახებ დებატების შედგენას, ამ კონფლიქტების უზარმაზარი ხარჯების ხაზგასმით. მისი უახლესი წიგნებია ”უთანასწორობის ფასი: როგორ საფრთხეს უქმნის დღევანდელი დაყოფა საზოგადოების მომავალს”. სასწავლო საზოგადოების შექმნა: ზრდის, განვითარების და სოციალური პროგრესის ახალი მიდგომა. ბრიუს რომელმაც გამოსცა Columbia University Press- ის მიერ 2014 წელს;

სტიგლიცის ნაშრომი ფართოდ იქნა აღიარებული. მის ჯილდოებს შორის 40-ზე მეტი საპატიო დოქტორანტია, მათ შორის კემბრიჯის და ოქსფორდის უნივერსიტეტებიდან. 2010 წელს მას მიენიჭა პრესტიჟული Loeb პრიზი ჟურნალისტიკისთვის.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ Becker E. U.N. Study Finds Global Trade Benefits Are Uneven // The New York Times / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2004. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  2. ↑ Two Ways to Find Mediocrity in Food // The New York Times / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2009. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  3. ↑ At Long Last, Environmental Supplement to GDP Takes Shape // The New York Times / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2009. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  4. ↑ The Innovation Enigma // HuffPost — NYC: 2014.
  5. ↑ Stiglitz J. E. The Anatomy of a Murder: Who Killed America's Economy? // Crit. Rev. / J. Friedman — Routledge, Taylor & Francis, 2009. — Vol. 21, Iss. 2-3. — P. 329–339. — ISSN 0891-3811; 1933-8007 — doi:10.1080/08913810902934133
  6. ↑ India warning on globalisation // BBC News Online — 2006.
  7. ↑ Hoffman R. LinkedIn // LinkedIn — 2003.
  8. ↑ Where Do Bankers Smile? On The Davos Party Circuit // Forbes / S. Forbes — NYC: Forbes, 2009. — ISSN 0015-6914
  9. ↑ Newbery D. M. G. Risk Sharing, Sharecropping and Uncertain Labour Markets // The Review of Economic Studies — OUP, Wiley-Blackwell, 1977. — Vol. 44, Iss. 3. — P. 585–594. — ISSN 0034-6527; 1467-937X — doi:10.2307/2296910
  10. ↑ https://royalsociety.org/people/joseph-stiglitz-12354/
  11. ↑ http://www.nasonline.org/member-directory/members/8900.html
  12. ↑ http://www.pass.va/content/scienzesociali/en/academicians/ordinary/stiglitz.html
  13. ↑ https://www.amacad.org/person/joseph-eugene-stiglitz
  14. ↑ NNDB — 2002.
  15. ↑ https://racef.es/es/academicoscorrespondiente-extranjero/his-excellency-dr-joseph-e-stiglitz
  16. ↑ https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/current
  17. ↑ 17.00 17.01 17.02 17.03 17.04 17.05 17.06 17.07 17.08 17.09 Mathematics Genealogy Project — 1997.
ხ • გ • რ
1969—1975
1976—2000

ფრიდმანი (1976) • ოლინი / მიდი (1977) • საიმონი (1978) • შულცი / ლევისი (1979) • კლეინი (1980) • ტობინი (1981) • სტიგლერი (1982) • დებრე (1983) • სტოუნი (1984) • მოდილიანი (1985) • ბიუკენენი (1986) • სოლოუ (1987) • ალე (1988) • ჰოველმო (1989) • მარკოვიცი / მილერი / შარპი (1990) • კოუზი (1991) • ბეკერი (1992) • ფოგელი / ნორტი (1993) • ჰარსანი / ნეში / ზელტენი (1994) • ლუკასი (1995) • მირლისი / ვიკრი (1996) • მერტონი / შოულზი (1997) • სენი (1998) • მანდელი (1999) • ჰეკმანი / მაკფადენი (2000)

2001—2025

აკერლოფი / სპენსი / სტიგლიცი (2001) • კანემანი / სმითი (2002) • ენგლი / გრენჯერი (2003) • კიდლანდი / პრესკოტი (2004) • აუმანი / შელინგი (2005) • ფელპსი (2006) • ჰურვიჩი / მასკინი / მაიერსონი (2007) • კრუგმანი (2008) • უილიამსონი / ოსტრომი (2009) • დაიმონდი / მორტენსენი / პისარიდესი (2010) • სარჯენტი / სიმსი (2011) • შეპლი / როთი (2012) • ფამა / ჰანსენი / შილერი (2013) • ტიროლი (2014) • დიტონი (2015) • ჰოლშტრიომი / ჰარტი (2016) • ტალერი (2017) უილიამ ნორდჰაუსი / პოლ რომერი (2018) • ესტერ დიუფლო / მაიკლ კრემერი / აბჰიჯიტ ბანერჯი (2019) • პოლ მილგრომი / რობერტ უილსონი (2020) • დევიდ ქარდი / ჯოშუა ანგრისტი / გვიდო იმბენსი (2021) • ბენ ბერნანკე / დაგლას დაიმონდი / ფილიპ დიბვიგი (2022) • კლაუდია გოლდინი (2023) •

ხ • გ • რ
← 2001 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები →
ფიზიოლოგია
და მედიცინა
ფიზიკა
ქიმია
ლიტერატურა
მშვიდობა
ეკონომიკა
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ჯოზეფ_სტიგლიცი&oldid=4623273“-დან