ხეთები

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ხეთური ხარის თავი, მეტროპოლიტენის ხელოვნების მუზეუმი, ნიუ-იორკი

ხეთები — უძველესი ანატოლიელი ხალხი, რომლებიც ინდოევროპულ ენათა ოჯახის ანატოლურ განშტოებას მიკუთვნებულ ხეთურ ენაზე საუბრობდნენ და ძვ. წ. XVIII საუკუნეში ანატოლიაში შექმნეს ხეთების სამეფო (ცენტრალური ანატოლიის პლატოზე). ხეთების იმპერიამ ძლიერების მწვერვალს ძვ. წ. XIV საუკუნეში მიაღწია და ამ დროისთვის მათ უკვე დაპყრობილი ჰქონდათ ანატოლიის დიდი ნაწილი, ჩრდილო-დასავლეთი სირია ლიტანის მდინარემდე და ზემო მესოპოტამია (შუამდინარეთი). ძვ. წ. 1180 წლის შემდეგ იმპერია დაიშალა რამდენიმე დამოუკიდებელ სამთავროდ, ზოგიერთი მათგანი ძვ. წ. VIII საუკუნემდე შემორჩა.

ტერმინი „ხეთები“ წარმოებული ძველი აღთქმის სიტყვიდან „ხჲვ“ (חתי ხტჲ, ან בני-חת ბნჲ-ხტ, „ხეთის შვილები“ (ხეთი ქანაანის ძე იყო)). არქეოლოგებმა, რომლებმაც ანატოლიის ხეთების კულტურა XIX საუკუნეში აღმოაჩინეს, თავდაპირველად ისინი ამ ბიბლიურ ხეთებს მიაკუთვნეს. ამჟამად ეს ჰიპოთეზა კამათის საგანია.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: