ჭლოუ (ჭლოუს თემი)
| სოფელი | |
|---|---|
|
ჭლოუ Ҷлоу | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| ავტონომიური რესპუბლიკა | აფხაზეთის არ |
| მუნიციპალიტეტი | ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ჭლოუ |
| კოორდინატები | 42°52′38″ ჩ. გ. 41°29′38″ ა. გ. / 42.877417° ჩ. გ. 41.494028° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ლაგანია–არხუ 1952–მდე |
| ცენტრის სიმაღლე | 180 მ |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ჭლოუ (ყოფილი ლაგანია–არხუ) — სოფელი აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, ოჩამჩირის მუნიციპალიტეტში, მდინარე დუაბის (მოქვის მარჯვენა შენაკადი) მარჯვენა ნაპირზე. თემის ცენტრი (სოფლები: აიმარა, ანდროუ, არაჟპარა, აქიდრა). ზღვის დონიდან 180 მ, ოჩამჩირიდან 20 კმ.[1]
XVII საუკუნის საბუთებში იხსენიება, როგორც თავად ჯაიანების კუთვნილი სოფელი ჭალა. როცა ამ მხარე აფხაზები დამკვიდრდნენ, ჭალას ჭლოუ ეწოდა, თუმცა სოფლის ერთ-ერთ უბანს დღემდე შემორჩა სახელი ჭალა-აიმარა. სოფელს ასევე შემორჩა უბნის სახელწოდება ნაჯაიანუ, რაც მეგრულად წარსულში ჯაიანების კუთვნილს ნიშნავს. სოფელი ჭლოუ რუსული ფორმით „ჭილოუ“ (რუს. Чилоу) XIX საუკუნის 30-იანი წლებიდან ხშირად იხსენიება (აბრიუცკი, პ. ზუბოვი, ა. ნორდმანი), იხსენიება 1867 წლის მუჰაჯირთა სიაში. 1886 წელს ჭლოუს თემი — კოდორის უბანში, ხოლო 1923 წელს კოდორის მაზრაში შედიოდა (ჭილოვის თემი). 1949 წელს ჭლოუს სასოფლო საბჭოს ცენტრი იყო ლაგნია-არხუ (სახელწოდება აფხაზურია და ლაგანიების გორას ნიშნავს),[2] რომელსაც 1952 წლის 19 ივლისს ჭლოუ ეწოდა.[3][4] სოფლის მახლობლად დგას შუა საუკუნეების გალავანშემოვლებული ეკლესია. მის ნანგრევებში აღმოჩნდა ქართული ასომთავრული წარწერა (XVI საუკუნე), ერისთავთ-ერისთავის ოზბეგ დადიანის ეპიტაფია. ქართული ისტორიული საბუთების მიხედვით სოფელში ორი ეკლესია ყოფილა – წმ. გიორგის და ჯვარი პატიოსნის.[2] 2008 წლიდან ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის მიერ.[5]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 404.
- ↑ 2.0 2.1 ბ. ხორავა, პ. ცხადაია, აფხაზეთის გეოგრაფიული სახელწოდებანი, თბილისი, 2016. — გვ. 131.
- ↑ საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს უწყებები, №5 (46), გვ. 2-4, თბ., 1952 წ. ISSN 0203-2023
- ↑ ბ. ხორავა, ნ. ჭანტურია, აფხაზეთის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფა 1921-1991 წლებში, თბილისი: უნივერსალი, 2019. — გვ. 48-49, ISBN 978-9941-26-675-1.
- ↑ კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2011-01-01. ციტირების თარიღი: 2011-05-18.
|
ეს სტატია საქართველოსა და ქართველების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში. |
