ჭიკაანის ღვინის მარანი
 | ეს სტატია ან სექცია რეკლამის ტიპისაა. |
 | ამ სტატიაში არ არის მითითებული სანდო და გადამოწმებადი წყარო. |
ჭიკაანის ღვინის მარანი შ.პ.ს “ჭიკაანის ღვინის მარანი” შეიქმნა 2004 წლის დასაწყისში “ჭიკაანის ღვინის ქარხნის პრივატიზაციის შემდეგ.
გეოგრაფიული მდებარეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მევენახეობის სპეციფიკური ზონა "ყვარელი” მდებარეობს შიდა კახეთში, ყვარლის ადმინისტრაციულ რაიონში, მდ. ალაზნის მარცხენა სანაპიროზე (გაღმამხარი), მდინარე ბურსას მარცხენა სანაპიროზე, ყვარლის ადმინისტრაციულ რაიონში, კახეთის კავკასიონის სამხრეთ დაქანებაზე, ჩრდილო განედის 41058' დააღმოსავლეთ გრძედის 45050'კოორდინატებზე, ზღვის დონიდან საშუალოდ 450 მ სიმაღლეზე. ბარისძირი უკავია ალაზნის ვაკეს, რომელიც ჩრდილოეთისაკენ მაღლდება – გადადის მთისწინეთის ზოლში და მიბჯენილია კავკასიონის ძირზე. კავკასიონიდან ჩამონადენი პატარა შენაკადები: ბურსა და ჩაგურგულაწყალი ალაზანთან შეერთების ადგილზე ქმნიან მძლავრ გამონაზიდ კონუსებს. იგი მოიცავს სოფლებს: კუჭატანი, გავაზი, ჭიკაანი, ახალსოფელი და მთის ძირი.
დამფუძნებლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ბ-ნი ანზორ ჩარქსელიანი.
- ქ-ნი ლუარა ჩარქსელიანი
- ქ-ნი ლალი გონაშვილი
- ქ-ნი ლია დოხტურიშვილი
- ბატონი ანზორ ჩარქსელიანი არის გენ დირექტორი
- ბატონი ილია ჩოხადარი არის აღმასრულებელი დირექტორი
- ბატონი ზაური ზაუტაშვილი მთავარი მეღვინე
ვენახები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
აგრარული სექტორი მდებარეობს ყვარლის მუნიციპალიტეტის სოფელი მთისძირის ტერიტორიაზე დამოიცავს 220 ფა მიწის ფართობს: აქედან 30 ჰა-ზე გაშენებულია საფერავის ჯიშის ვენახი ხოლო დანარჩენი ფართობი არის სახნავ სათესი მიწა.
კლიმატი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ამინდის ფორმირებას ძირითადად განაპირობებს სუბტროპიკულ და ზომიერ განედებში განვითარებული, მაღალმთიანი სისტემების ზეგავლენით გარდაქმნილი აღმოსავლეთიდან და დასავლეთიდან გადმონაცვლებული ჰაერის მასები. მდ. ალაზნის ხეობის სამხრეთ-აღმოსავლეთიდან გახსნილობისა და დანარჩენი მხარეებიდან მთებით ჩაკეტილობის გამო, აქ გაბატონებულია ხეობის გასწვრივ _ ჩრდილო-დასავლეთი და სამხრეთ-აღმოსავლეთი მიმართულების ჰაერის მასები. ხეობის თავისებური ჩაკეტილობის შედეგად, აქ ქარის სიჩქარე დიდი არ არის. დასახელებული პროცესების ზეგავლენით ტერიტორია ხასიათდება ზომიერად ნოტიო კლიმატით, ცხელი ზაფხულით და ზომიერად ცივი ზამთრით. მზის ნათების წლიური ხანგრძლივობა 2050 საათს აღწევს. მზის ჯამობრივი რადიაცია მდ. ალაზნის მარცხენა მხარეს უფრო ნაკლებია, ვიდრე მარჯვნივ. ჯამური რადიაციის წლიური მნიშვნელობა 120 კკალ/სმ2, ხოლო სავეგეტაციო პერიოდში 97 კკალ/სმ2 შეადგენს. პირდაპირი რადიაციის ჯამი 51 კკალ/სმ2, ხოლო გაბნეული – 46 კკალ/სმ2. საშუალო წლიური ღრუბლიანობა 50-55%-ია. ყურძნის მარცვლების ფორმირებისა და სიმწიფის პერიოდებში ცის თაღის ღრუბლებით დაფარულობა დიდი არ არის (18-20 დღე), ხოლო მოწმენდილი დღეების რაოდენობა ზომიერია (15-16 დღე). ჰაერის საშუალო წლიური ტემპერატურა საკმაოდ მაღალია და 12,50-ს უდრის. უცივესი თვის (იანვარი) საშუალო ტემპერატურა +1,00-ია. უთბილესი თვეების – ივლისისა და აგვისტოს საშუალო ტემპერატურა 23,60 აღწევს. ტემპერატურის დღეღამური ამპლიტუდა უთბილეს თვეებში 8,5 – 9,50, ხოლო სექტემბერში 80-ზე მაღალი არ არის. წლიური ამპლიტუდა კი 230 აღწევს. ჰაერის წლიური აბსოლუტური მინიმალური ტემპერატურებიდან საშუალო _ 110ჩ, ხოლო აბსოლუტური მინიმუმი – 230 აღწევს. 10 წელიწადში ერთჯერ მინიმალური ტემპერატურა შესაძლოა -160-მდე დაეცეს. აბსოლუტური მაქსიმუმების საშუალო 350-ია, ხოლო აბსოლუტური მაქსიმუმი 380. აქ ვაზის ზრდა-განვითარებისათვის საზიანო მაღალი (> 380)ტემპერატურა მცირე ალბათობით 5 % წლებს არ აღემატება.
ჰაერის საშუალო დღეღამური ტემპერატურის 100-ზე ზევით გადასვლა აღინიშნება 5 აპრილს, ხოლო ამ ტემპერატურაზე ქვევით დაცემა 4.XI-ს. ე.ი. თბილი პერიოდის ხანგრძლივობა შეადგენს 212 დღეს. შემოდგომის პირველი წაყინვები 21 ნოემბერს იწყება. 10 წელიწადში ერთჯერ პირველი წაყინვები შესაძლოა ადრე – ოქტომბრის ბოლო რიცხვებში დაიწყოს, გაზაფხულზე ბოლო წაყინვები საშუალოდ 26 მარტს წყდება. 10 წელიწადში ერთჯერ საგვიანო წაყინვები შესაძლოა აპრილის შუა რიცხვებამდეც გაგრძელდეს, თუმცა ასეთი შემთხვევა ძალზე იშვიათია.
არსებულ ფართობებზე, აქტიურ ტემპერატურათა ჯამი (Sტ > 100ჩ) თანმიმდევრულად 4100-37000 ფარგლებში იცვლება. შემოდგომა საკმაოდ თბილია. სექტემბრის თვის საშუალო ტემპერატურა 190ჩ აჭარბებს.
ტერიტორიის თავისებურებიდან გამომდინარე, ზაფხულში და შემოდგომით ჰაერის თბილი მასების დამატებით შემოდინება ხდება აზერბაიჯანის ტერიტორიიდან, ივრის ზეგნის გავლით. ამიტომ აქ უფრო თბილა, ვიდრე მარჯვენა სანაპირო ზოლში. ყვარელში აღნიშნული პროცესის გადანაცვლებას წინ კედლად ეღობება ციცკანაანთ ტყიანი სერი. ატმოსფერული ნალექების წლიური ჯამი 1070 მმ-ს შეადგენს. ნალექების მინიმალური რაოდენობა (40 მმ) მოდის ზამთარში – (იანვარი), მეორე მინიმუმი (81 მმ) აღინიშნება აგვისტოში. ნალექები მაქსიმუმს (181 მმ) აღწევს ივნისში., მეორე მაქსიმუმი (90 მმ) სექტემბერში. ნალექების საერთო რაოდენობიდან თბილ პერიოდში (IV – X) 805 მმ, ცივ პერიოდში კი (XI –III) 265 მმ მოდის. ნალექიან დღეთა რიცხვი წელიწადში 132-ს უდრის. წლიური მაჩვენებლის მიხედვით ტენის ბალანსი უარყოფითია ივლის-სექტემბრის თვეებში. ნაყოფის ზრდის პერიოდში (15. IV-დან 15.VIII-მდე) მოდის 540 მმ-მდე ნალექი. ამგვარად როგორც ყვავილობამდე, ისე ნაყოფის ფორმირებისა და მათი მომწიფების პერიოდებში, ანომალური შემთხვევების გარდა, ვაზი მორწყვას არ საჭიროებს. ჰაერის შეფარდებითი სინოტივე წლიურად 72 % უდრის. ტენით ჰაერის გაჯერება ყველაზე ნაკლებია ზაფხულში – (ივნისი, ივლისი, აგვისტო) – 66-64 %, შედარებით მეტია (80 %) შემოდგომის დასასრულს და ზამთრის დასაწყისში. სეტყვიანი დღეების რიცხვი წელიწადში საშუალოდ 2,1 უდრის, წლის განმავლობაში ყველაზე სეტყვიანი მაისია (0,9 დღე). აპრილში, ივნისში და ივლისში სეტყვა თანმიმდევრულად 0,3-0,3 და 0,3 დღის განმავლობაში მოდის. თოვლის საფარი დეკემბრის ბოლო დეკადაში (25.XII) იქმნება, რომელიც მარტის შუა რიცხვებში ქრება. რელიეფური პირობებიდან გამომდინარე ძლიერი და ხშირი ქარები იშვიათია. უქარო დღეების განმეორება 43 % უდრის. ქარის საშუალო წლიური სიჩქარე 1,2 მ/წმ უდრის, შედარებით მაღალია მარტ-აპრილში /1,5-1,4 მ/წმ/, ძლიერ ქარიან />15 მ/წმ/ დღეთა რიცხვი საშუალოდ 26 უდრის. ასეთი ქარიანი დღეები აპრილსა და მაისში 6, ივნისში კი 4-ს აღწევს. ყვარლის მეტეოროლოგიური სადგურის მონაცემების მიხედვით, ზონაში ძირითადად გაბატონებულია ჩრდილოეთის (28 %), შემდეგ ჩრდილო-აღმოსავლეთის (16 %) და სამხრეთის (15 %) ქარები. ღამით, მზის ამოსვლამდე კავკასიონის მაღალი მწვერვალებიდან დაშვებული ცივი ჰაერის მასები ზამთრის ყინვებისა და გაზაფხულის წაყინვების საშისროებას აძლიერებს.
მარნის აღჭურვილობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ტერიტორიაზე განლაგებულია ოთხი ძირითადი შენობა ნაგებობანაგებობა: 2 სართულიანი ადმინისტრაციული შენობა საერთო ფართით 872 მკ, ღვინის საამქრო საერთო ფართით 7000 მკ, სასასწორე მეურნეობა 4 ცალი 25 ტონიანი სასწორით, ყურძნის მიმღები განყოყოფილება 4 ცალი მიმღები ხაზით. საწარმოს გააჩნია 4000 ტ ყურძნის გადამუშავების სიმძლავრე შესაბასი ტევადობის ემალირებული და უჟავნგავი ლითონის რეზერვუარები.. სამაცივრო განყოფილებამოიცას 150000კკ სმძლავრის ფრანგულ გამაციებელს 6000.0 დეკალიტრი უჟანგავი ლითონის თერმუსებს, თითოეულის მოცულობაა 1000,0 დეკალიტრი.
ჩამოსასხმელი განუოფილება აღჭურვილია ფრაგული ჩამოსასხმელი ხაზით და იმ აუცილებელი დანადგარებით, რომელიც საჭიროა მაღალი ხარისხის, მშრალი ისე ტკბილი ღვინის ბოთლში ჩამოსასხმელად.
აგრარული სექტორი მდებარეობს ყვარლის რაიონი სოფელი მთისძირის ტერიტორიაზე დამოიცავს 220 ფა მიწის ფართობს: აქედან 30 ჰა=ზე გაშენებულია საფერავის ჯიშის ვენახი ხოლო დანარჩენი ფართობი არის სახნავ სათესი მიწა.