ყარაბაღის სახანო
ყარაბაღის სახანო — ფეოდალური სახელმწიფო აზერბაიჯანში XVIII-XIX საუკუნის დასაწყისში. მდებარეობდა არაქსისა და მტკვრის შუამდინარეთში. დააარსა ფანა ალი-ხანმა 1747 წელს. ყარაბაღის სახანო დროდადრო ავრცელებდა თავის გავლენას განჯის, ერევნის, ნახიჭევანისა და არდებილის სახანოებზე. მოსახლეობა მისდევდა მიწათმოქმედებას, მესაქონლეობასა და მებაღეობას, განვითარებული იყო ხელოსნობა. იბრაჰიმ ჰალილ-ხანმა (1759-1806 წწ.) ირანის ან ოსმალეთის შიშით მფარველობისათვის რუსეთს მიმართა. 1805 წელს ხემოწერილ იქნა ხელშეკრულება ყარაბაღის სახანოსა და რუსეთს შორის მფარველობაში შესვლის შესახებ. 1822 წელს სახანოს მმართველობა გაუქმდა, იგი შეცვალა რუსულმა სამხედრო ადმინისტრაციამ.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 623.