უალატა

უძველესი ქსარები (გამაგრებული სოფლის ტიპი) უადანში, შინგეტში, ტიშიტსა და უალატაში*
იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი
ქვეყანა	მავრიტანია
ტიპი	კულტურული
კრიტერიუმები	iii, iv, v
სია	[1]
რეგიონი**	აფრიკა
კოორდინატები	20°55′53″ ჩ. გ. 11°37′17″ დ. გ.
გაწევრიანების ისტორია
გაწევრიანება	1996  (მე-20 სესია)
ნომერი	750
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი.

მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 750 ინგლ. • რუს. • ფრ.

უალატა (არაბ. ولاته ) — უძველესი გამაგრებული დასახლება (ქსარი) და ამავე დროს თანამედროვე პატარა ქალაქი სამხრეთ-აღმოსავლეთ მავრიტანიაში. ცნობილია თავის ტრადიციული არქიტექტურით. 1996 წლიდან შესულია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში.

დამტკიცებულია, რომ აქ ერთ-ერთი უძველესი მიწათმოქმედი და მესაქონლე ხალხი სახლობდა, რომელიც მანდის ენის სონინკეს ოჯახს მიეკუთვნებოდა. მათი დასახლება აფრიკის ერთ-ერთ უძველეს ქვით ნაგებ სოფელს წარმოადგენს. თანამედროვე ქალაქი XI საუკუნეში, განის იმპერიის ტერიტორიაზე დაარსდა. 1076 წელს ქალაქი დაინგრა, მაგრამ 1224 წელს კვლავ აღადგინეს. ამის შემდეგ, უალატა ტრანს-საჰარის სავაჭრო გზებზე მდებარე მნიშვნელოვანი სავაჭრო და ცნობილი ისლამური ცენტრი გახდა.

XXI საუკუნის დასაწყისში, ქალაქში გაიხსნა მანუსკრიპტების მუზეუმი.

იხილეთ აგრეთვე

• მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლების სია აფრიკაში

ლიტერატურა

• Gibb, H.A.R. translator and editor (1929), Ibn Battuta, Travels in Asia and Africa 1325-1354, London: Routledge. Extracts are available here დაარქივებული 2011-05-13 საიტზე Wayback Machine. .
• Hunwick, John O. (1999), Timbuktu and the Songhay Empire: Al-Sadi's Tarikh al-Sudan down to 1613 and other contemporary documents, Leiden: Brill, ISBN 9004112073.
• Levtzion, Nehemia (1973), Ancient Ghana and Mali, London: Methuen, ISBN 0841904316.
• Levtzion, Nehemia; Hopkins, John F.P., რედ-ები. (2000), Corpus of Early Arabic Sources for West Africa, New York, NY: Marcus Weiner Press, ISBN 1-55876-241-8. First published in 1981.