ტრანსპორტი ჩილეში
ჩილეში განვითარებულია ტრანსპორტის შემდეგი სახეობები:
სახმელეთო ტრანსპორტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მაგისტრალები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- საერთო სიგრძე: 79 800 კმ
- მყარი საფარით: 41 012 კმ
- მყარი საფარის გარეშე: 38 788 კმ
ჩქაროსნული გზები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- საერთო სიგრძე: 2653 კმ
ავტობუსები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ამჟამად, ჩილეში შორ მანძილზე გადაადგილების მთავარი სატრანსპორტო საშუალებაა ავტობუსი. ავტობუსების სისტემა ფარავს მთელს ქვეყანას. 2007 წლიდან, დედაქალაქ სანტიაგოს აქვს საკუთარი, საზოგადოებრივი ავტობუსების სისტემა.
რკინიგზა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- საერთო სიგრძე: 6782 კმ
- განიერი რკინიგზა: (1676 მმ) - 3743 კმ. მათ შორის 1653 კმ ელექტრიფიცირებულია.
- ვიწრო რკინიგზა: (1067 მმ) - 2923 კმ.
სარკინიგზო კავშირები მეზობელ ქვეყნებთან[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ბოლივია - არსებობს. მიმოსვლა არიკა - ლა-პასს შორის.
- არგენტინა - ამ ქვეყანასთან აკავშირებს ტრანს-ანდური რკინიგზა.
- პერუ - არსებობს. მიმოსვლა ჩრდილოეთ ჩილეს ქალაქ არიკასა და სამხრეთ პერუს ქალაქ ტაკნას შორის.
ქალაქები, სადაც მეტრო არსებობს:[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
პორტები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
საჰაერო ტრანსპორტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
აეროპორტები მყარი საფარის მქონე ასაფრენი ბილიკით[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- სულ: 62
აეროპორტები მყარი საფარის არმქონე ასაფრენი ბილიკით[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- სულ: 310
მილსადენები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ნედლი ნავთობის: 755 კმ
- ნავთობპროდუქტების: 780 კმ
- ბუნებრივი გაზის: 320 კმ