საწირე
| სოფელი | |
|---|---|
|
საწირე | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ტყიბულის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | საწირე |
| კოორდინატები | 42°19′59″ ჩ. გ. 42°55′45″ ა. გ. / 42.33306° ჩ. გ. 42.92917° ა. გ. |
| პირველი ხსენება | XI საუკუნე |
| ცენტრის სიმაღლე | 550 მ |
| მოსახლეობა | 626[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,7 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
საწირე — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ტყიბულის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: ახალსოფელი, ბზიაური, დაბაძველი, ზედუბანი, სამტრედია, ძიროვანი).
მდებარეობს ტყიბულის წყალსაცავის ჩრდილოეთით. ზღვის დონიდან 550 მეტრი, ტყიბულიდან 6 კილომეტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა და საბავშვო ბაღი.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 626 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[2] | 815 | 399 | 416 |
| 2014[1] |  626 |
307 | 319 |
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
წყაროებში პირველად მოიხსენიება XI საუკუნეში. საწირე გელათის მონასტრის კუთვნილი სოფელი იყო. საწირელები იღებდნენ რკინის მადანს და ამუშავებდნენ. შუა საუკუნეებში ცნობილი იყო საწირის ციხე, რომელიც ამჟამად საწირის ყოფილი უბნის, ზედუბნის, ტერიტორიაზეა.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 223.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| ||||||||||
