მარკ რუბინშტეინი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
(გადამისამართდა გვერდიდან რუბინშტეინი, მარკ)
მარკ რუბინშტეინი
დაბ. თარიღი 13 (26) ნოემბერი, 1915
დაბ. ადგილი თბილისი, ტფილისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი 29 ივნისი, 1978(1978-06-29) (62 წლის)
გარდ. ადგილი თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ
მოქალაქეობა  რუსეთის იმპერია
ამიერკავკასიის დემოკრატიული ფედერაციული რესპუბლიკა
 საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა
 სსრკ
საქმიანობა გეოლოგი
ჯილდოები საპატიო ნიშნის ორდენი

მარკ მიხეილის ძე რუბინშტეინი (დ. 26 ნოემბერი [ძვ. სტ. 13 ნოემბერი], 1915, თბილისი, საქართველო, — გ. 29 ივნისი, 1978, იქვე]) — საბჭოთა გეოლოგი, საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1974), გეოლოგიის მინერალოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1967), პროფესორი (1968). სკკპ წევრი 1944-იდან. 1938 წელს დაამთავრა ს. კიროვის სახელობის საქართველოს ინდუსტრიული ინსტიტუტი. 1945-იდან მუშაობდა საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ა. ჯანელიძის სახელობის გეოლოგიის ინსტიტუტში, სადაც 1954-1955 ხელმძღვანელობდა პეტროგრაფიის განყოფილებას, 1955-იდან — ქანების აბსოლუტური ასაკის ლაბორატორიას. 1969-1976 იყო ამავე ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო დარგში. პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა ვ. ი. ლენინის სახელობის საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში (1944–1954) და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში (1954-იდან).

რუბინშტეინის შრომები ძირითადად შეეხება აბსოლუტური გეოქრონოლოგიის, სეისმოტექტონიკის, რეგიონული გეოლოგიის საკითხებს. საქართველოს სსრ სახელმწიფო პრემია (1973). დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენით და მედლით.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]