რაპანუი (ენა)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
რაპანუი
Vananga rapa nui
გავრცელებულია ჩილეს დროშა ჩილე (ძირითადად აღდდომის კუნძული)
მოლაპარაკეთა რაოდენობა დაახლოებით 4 650
ლინგვისტური კლასიფიკაცია ასტრონეზიული:
დამწერლობის სისტემა ლათინური
ენის კოდები ISO 639-2: rap
ISO 639-3: rap

რაპანუი — აღმოსავლეთპოლინეზიური ენა, რომელზეც ლაპარაკობენ აღდგომის კუნძულზე.

აღდგომის კუნძული ჩილეს სპეციალურ ტერიტორიას წარმოადგენს. 2002 წლის აღწერის მიხედვით, კუნძულსა და კონტინენტურ ჩილეში, დაახლოებით 3 700 ეთნიკურად რაპანუი ცხოვრობს.[1] რაპანუი უმცირესობის ენაა და მასზე მოლაპარაკეები ასევე საუბრობენ ესპანურად. ბავშვების უმეტესობა ამჟამად ესპანურ ენაზე იზრდება, რაპანუიზე ლაპარაკს ისინი შემდეგში, ცხოვრებაში სწავლობენ.[2]

რაპანუის დამწერლობა ლათინურ ანბანს იყენებს.

რაპანუის ენა აღმოსავლეთპოლინეზური ენაა, რომელიც ასევე მოიცავს მარკიზულ და ტაიტურ ენებს. ენათა ოჯახში, მორფოლოგიურად ის ყველაზე ახლოსაა მარკიზულთან, მიუხედავად იმისა რომ ფონეტიკურად უფრო ბევრი საერთო აქვს ახალზელანდიურ მაორულ ენასთან. ორივე ენა, თანხმოვნების შენარჩუნების მხრივ შედარებით კონსერვატიულია სხვა აღმოსავლეთპოლინეზიურ ენებთან შედარებით, რომლებმაც ისინი დაკარგეს.

სხვა პოლინეზიური ენების მსგავსად, რაპანუის ძალიან ცოტა თანხმოვანი აქვს. აღმოსავლეთპოლინეზიურ ენებში რაპანუი უნიკალურია იმით, რომ მან შეინარჩუნა თავდაპირველი პროტო-პოლინეზიურის გლოტალური კავშირი.

რაპანუის ენის შესახებ ბოლო დროს გამოცემული ყველაზე მნიშვნელოვანი წიგნია ვერონიკა დიუ ფეის რაპანუი (გრამატიკის აღწერა) (ISBN 0-415-00011-4).

ძალიან ცოტაა ცნობილი ამ ენის ევროპელებთან კონტაქტამდელი წარსულის შესახებ. მისი ლექსიკის უდიდესი ნაწილი გადმოსულია პროტო-აღმოსავლეთპოლინეზიურიდან. ტაიტურიდან მასიურად დასესხების გამო, ახლა ბევრი სიტყვის ორი ფორმა არესებობს, რაც ადრეულ ენაში ერთი სიტყვით გამოისახებოდა. მაგალითად, ტაიტური ite-ს გვერდით არსებობს ორიგინალი tike‘a (ხედვა); ორივე მათგანი მომდინარეობს პროტო-აღმოსავლეთპოლინეზიური kite‘a-დან.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 2002 Chilean census data
  2. Makihara 2005a: გვ. 728