პატრიციები
(გადამისამართდა გვერდიდან პატრიციატი)
პატრიციები (ლათ. patricii, ლათ. pater-დან — „მამა“).
- ძველ რომში — პირი, რომელიც ეკუთვნოდა რომის მკვიდრ საგვარეულოს, ადგენდა მმართველთა კლასს და ფლობდა საზოგადოებრივ მიწებს.
- შუა საუკუნეების გერმანულ ქალაქებში — პირი, რომელიც ეკუთვნოდა შეძლებულ ბიურგერულ საგვარეულოს და ქალაქის თვითმმართველობაში თამაშობდა წამყვან როლს.
შუა საუკუნეების გერმანია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
„პატრიციებს“ (გერმ. Patrizier) უწოდებდნენ იმპერიის საქალაქო ბიურგერობის (მოქალაქეების) უმაღლეს ფენებს, დიდებულ ვაჭრებს, მაგისტრატის ჩინის მფლობელებს, ასევე პიროვნებებს, რომლებსაც კანონით ჰქონდათ მიღებული „ბიურგერის“ სტატუსი (რომლებიც „ბიურგერობაში“ გადავიდნენ) და სხვა ფეოდალური წოდებების წარმომადგენლებს — არისტოკრატებსა (წარჩინებულები) და რაინდებს.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Michael Hecht: Patriziatsbildung als kommunikativer Prozess. Die Salzstädte Lüneburg, Halle und Werl in Spätmittelalter und Früher Neuzeit (= Städteforschung. Reihe A: Darstellungen. Bd. 79). Böhlau, Köln u. a. 2010, ISBN 978-3-412-20507-2 (Zugleich: Münster, Universität, Dissertation, 2008), (Löst sich vom Handbuchwissen und untersucht "Patriziat" nicht als ständische Einheit, sondern als kommunikativ reproduzierte, dynamische und relationale Ordnungsvorstellung anhand von Besitz- und Beteiligungsverhältnissen, Organisationsstrukturen, sozialem Profil, Erinnerungskultur(en), Initiationsritualen, Zulassungskonflikten, Präzedenzstreitigkeiten, sozialen Erkennungszeichen, ständischen Rollen und Karrieremustern).
- Никулина Т. С. Проблемы патрициата ганзейских городов в немецкой историографии. / В кн: Вопросы историографии внутренней и внешней политики зарубежных стран. Межвузовский сборник научных статей. — Самара, 1991. — С. 3-29.