პატარა ფოთი
| სოფელი | |
|---|---|
|
პატარა ფოთი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ხობის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | პატარა ფოთი |
| კოორდინატები | 42°10′32″ ჩ. გ. 41°44′12″ ა. გ. / 42.17556° ჩ. გ. 41.73667° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 15 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 942[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
პატარა ფოთი — სოფელი საქართველოში, სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარის ხობის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფელი პატარა ფოთი).[2] მდებარეობს ოდიშის დაბლობზე, ზღვის დონიდან 15 მეტრზე, ხობიდან დაშორებულია 25 კილომეტრით. XIX საუკუნის დასაწყისში შედიოდა საჭილაოს სამოურავოში. 1820-იან წლებში სოფლის მოსახლეობა შეადგენდა 30 ოჯახს.[3] საბჭოთა პერიოდში განვითარებული იყო მეღორეობა.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 942 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[2] | 1944 | 949 | 995 |
| 2014[1] |  942 |
471 | 471 |
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 709.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ 2.0 2.1 საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
- ↑ ჟაკ ფრანსუა გამბა, „მოგზაურობა ამიერკავკასიაში“ გვ. 138 — „განათლება“, თბილისი, 1987
| ||||||||||
