ორხონ-ენისეის ძეგლთა ენა
ორხონ-ენისეის ძეგლთა ენა ძველი თურქული ენა — მდინარე ორხონისა და ენისეის მიდამოებში კლდეებზე, სტელებსა და საფლავის ქვებზე VI-VIII საუკუნეებში ამოკვეთილი წარწერების ენა. შეიცავდა ყველა ძირითად ხმოვანს e-ს გარდა. თანდებულთა სისტემა ჯერ არ ყოფილა მკაფიოდ გამორჩეული ზმნიზედისაგან, არც კავშირებია ჩამოყალიბებული, არსებობს მხოლოდ შეერთებითი ნაწილაკები (სინტაქსურად არც ქვეწყობაა და არც თანწყობა).
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 589.
- L. Johanson, A History of Turkic, in: The Turkic Languages, eds. L. Johanson & E.A. Csato, Routledge, London (1998), ISBN 0-415-08200-5
- M. Erdal, Old Turkic, in: The Turkic Languages, eds. L. Johanson & E.A. Csato, Routledge, London (1998),ISBN 978-99929-944-0-5