მიხეილ ქავთარაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ქავთარაძე.

მიხეილ ქავთარაძე (დ. 21 ნოემბერი, 1906, ძველი სენაკი, — გ. 9 იანვარი, 2008, თბილისი) — ქართველი პოლიტიკური მოღვაწე და პუბლიცისტი. მეოცე საუკუნის 20-იანი წლების ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის ერთადერთი წარმომადგენელი, რომელმაც დამოუკიდებელ საქართველოში დაბრუნებულმა დაასრულა სიცოცხლე.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მიხეილ ქავთარაძე მონაწილეობდა საბჭოთა ხელისუფლების წინააღმდეგ 1924 წ. აგვისტოს აჯანყებაში და 1927 წ. იძულებული გახდა ემიგრაციაში წასულიყო. საფრანგეთში ედპ-ის თავმჯდომარის სპირიდონ კედიას გარდაცვალების შემდეგ ქავთარაძე განაგრძობდა საზოგადოებრივ-პოლიტიკურ მოღვაწეობას. მეორე მსოფლიო ომის წლებში მონაწილეობდა „ვერმახტის“ ქართული ლეგიონის ქვედანაყოფების „თამარ I“-სა და „ბერგმანი“-ს შექმნაში. 1950-იანი წლებიდან მიხეილ ქავთარაძე რედაქტორობდა ჟურნალ „ივერიას“, ევროპულ პრესაში აქვეყნებდა სტატიებს საქართველოზე და დაწერა ისტორიულ-ქრონიკული მასალით მდიდარი ავტობიოგრაფიული რომანი „იანიჩარები“. 1991 წ. ქავთარაძემ პარტიული რეგალიები გადასცა პარიზში სტუმრად მყოფ ახლადშექმნილი ედპ-ს ლიდერს გიორგი ჭანტურიას. 2003 წ. ქავთარაძე სამშობლოში დაბრუნდა და 2007 წ. დეკემბერში გამოაქვეყნა კიდევ ერთი ავტობიოგრაფიული ნაშრომი „ცხოვრების 100 წელი“. გარდაიცვალა თბილისში, 101 წლის ასაკში. დაკრძალულია საბურთალოს სასაფლაოზე.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]