მიხეილ სალტიკოვ-შჩედრინი
| მიხეილ სალტიკოვ-შჩედრინი | |
|---|---|
| რუს. Михаил Евграфович Салтыков | |
 | |
| დაბადების თარიღი | 15 (27) იანვარი, 1826[1] [2] |
| დაბადების ადგილი | სპას-უგოლი, კალიაზინის მაზრა[1] |
| გარდაცვალების თარიღი | 28 აპრილი (10 მაისი), 1889[1] [2] (63 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | სანქტ-პეტერბურგი[1] [3] |
| დასაფლავებულია | ლიტერატორსკიე-მოსტკი |
| ფსევდონიმი | Н. Щедрин[1] და Николай Щедрин |
| საქმიანობა | მწერალი[4] [5] , ჟურნალისტი, რომანისტი, მთარგმნელი, დრამატურგი და პროზაიკოსი |
| ენა | რუსული ენა |
| მოქალაქეობა | რუსეთის იმპერია |
| ალმა-მატერი | მოსკოვის სათავადაზნაურო ინსტიტუტი და ცარსკოე-სელოს საიმპერატორო ლიცეუმი |
| ჟანრი | სატირა, რომანი, chronicle, მოთხრობა, ზღაპარი, ნარკვევი და ნოველა |
| Magnum opus | ერთი ქალაქის ისტორია და The Golovlyov Family |
| ხელმოწერა |
 |
მიხეილ სალტიკოვ-შჩედრინი (რუს. Михаил Евграфович Салтыков-Щедрин; დ. 27 იანვარი, 1826, ტვერის გუბერნია — გ. 10 მაისი, 1889, სანქტ-პეტერბურგი) (ნამდვილი გვარი სალტიკოვი, ფსევდონიმი შჩედრინი) — რუსი სატირიკოსი მწერალი. მის შემოქმედებაში ცენტრალური ადგილი უკავია თვითმპყრობელობისა და ბატონყმობის მანკიერ მხარეების სარკაზმულ ასახვას. მისი საუკეთესო ნაწარმოებებია ერთი ქალაქის ისტორია და რომანი „ბატონი გალოვლიოვები“. დიდი მხატვრული ღირებულება აქვს სალტიკოვ-შჩედრინის ზღაპრებსაც, რომელშიც ალეგორიული ფორმით არის ასახული მწერლის თანამედროვე რუსეთის სინამდვილე.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Макашин С. А. Салтыков // Краткая литературная энциклопедия — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 6. — С. 618–629.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118751018 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
- ↑ The Fine Art Archive — 2003.
- ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
