კონსტანტინე ბარამიძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

კონსტანტინე მოსეს ძე ბარამიძე (დ. 20 თებერვალი [ ძვ. სტ. 7 თებერვალი], 1914, თბილისი ― გ. 8 ივნისი, 1978, იქვე) — ქართველი მეცნიერი ელექტრომექანიკისა და საწარმოთა ავტომატიზაციის დარგში. ტექნიკის მეცნიერებათა დოქტორი (1952), პროფესორი (1954), საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1974), საქართველოს მეცნიერებისა და ტექნიკის დამსახურებული მოღვაწე (1962).

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1954-1972 წლებში მუშაობდა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის სამთო საწარმოთა ელექტროფიკაციისა და ავტომატიზაციის კათედრის გამგედ, 1973 წლიდან ამ ინსტიტუტის პრორექტორი. მისი შრომები ეხება სამთო საწარმოთა ავტომატიზაციისა და კიდული ბაგირგზების თეორიის საკითხებს, არის 16 გამოგონების ავტორი, მ. შ. ერთი (საშახტო ამწეებისა და საბაგირო გზების ამძრავი) დაპატენტებულია შვეიცარიაში, იტალიაში, იაპონიასა და სხვა ქვეყნებში. ბარამიძე დაჯილდოებულია "საპატიო ნიშნის" ორდენითა და მედლებით.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 201.
  • ენციკლოპედია "საქართველო", ტ. 1, გვ. 356, თბ., 1997