კირილ მერეცკოვი

კირილ აფანასიევიჩ მერეცკოვი (რუს. Мерецков Кирилл Афанасьевич) (დ. 7 ივნისი, 1897, ნაზარიევო (რიაზანის გუბერნია), რუსეთი — გ. 30 დეკემბერი, 1968, მოსკოვი, რუსეთი) — რუსი სამხედრო და სახელმწიფო მოღვაწე, საბჭოთა კავშირის მარშალი, საბჭოთა კავშირის გმირი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1917 - რუსეთის კომპარტიის წევრი გახდა.
1918 - 1920 - იბრძოდა სამოქალაქო ომში აღმოსავლეთ და სამხრეთ ფრონტებზე.
1921 - დაამთავრა წითელი არმიის სამხედრო აკადემია.
1921 - 1936 - მსახურეობდა არმიაში სხვადასხვა თანამდებობეზე. (მოსკოვის და ბელორუსიის სამხედრო ოლქების შტაბის უფროსი, ვოლგისპირეთისა და ლენინგრადის სამხედრო ოლქების ჯარების სარდალი)
1936 - 1937 - მოხალისედ იბრძოდა ესპანეთის სამოქალაქო ომში გენერალ კრანკოს წინააღმდეგ.
1939 - 1940 - საბჭოთა კავშირ-ფინეთის ზამთრის ომის დროს იყო მე-7 არმიის მთავარსარდალი. ხელმძღვანელობდა ვიბორგის აღების და "მანერჰაიმის ლინიის" გარღვევის სამხედრო ოპერაციებს.
1940 - 21 მარტი: მიენიჭა საბჭოთა კავშირის გმირის წოდება. 4 ივლისი: მიენიჭა არმიის გენერლის სამხედრო წოდება.
1941 - 1944 - სამამულო ომის დროს იყო ვოლხოვის ფრონტის ჯარების მთავარსარდალი.
1943 - 18 იანვარი: - მისმა ჯარებმა გაარღვიეს ლენინგრადის ალყა. 20 იანვარი: გაათავისუფლეს ნოვგოროდი.
1944 - დაინიშნა კარელიის ფრონტის ჯარების მთავარსარდლად. ივნისი: მისმა ჯარებმა გაანადგურეს ფინელი მარშლის მანერჰეიმის არმია. 25 ოქტომბერი: "პესტამო-კირკენესის ოპერაციის" შედეგად ვერმახტის ჯარების გაათავისუფლა ნორვეგიის ქალაქი კირკენესი. 26 ოქტომბერი: მიენიჭა საბჭოთა კავშირის მარშლის სამხედრო წოდება.
1945 - აგვისტო: დაინიშნა 1-ლი შორეული აღმოსავლეთის ფრონტის ჯარების მთავარსარდლად და იბრძოდა მანჯურიასა და ჩრდილოეთ კორეაში იაპონიის წინააღმდეგ. 8 სექტემბერი: და ჯილდოებულ იქნა უმაღლესი მხედართავრული ორდენით "გამარჯვება".
1945 - 1955 - იყო პრიმორიის, მოსკოვის, თეთრი ზღვის და ჩრდილოეთის სამხედრო ოლქების ჯარების მთავარსარდალი.
1955 - 1964 - სსრკ-ს თავდაცვის მინისტრის თანაშემწე უმაღლესი სამხედრო სასწავლებლების დარგში.
1964 - აპრილიდან იყო სსრკ-ს თავდაცვის სამინისტროს უმაღლესი ინსპეტორი.

იყო სკკპ-ის ცენტრალური კომიტეტის წევრობის კანდიდატი (1939 –1956), სკკპ-ის ცენტრალური სარევიზიო კომისსი წევრი (1955 –1961), 1-5 მოწვევის სსრკ-ს უმაღლესი საბჭოს წევრი. დასაფლავებულია წითელ მოედანზე კრემლის კედელში.

ჯილდოები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მრავალი საბჭოთა და უცხოური მედალითა და ორდენით.