ილია ბახტაძე

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ბახტაძე.

ილია ლუკას ძე ბახტაძე (ფსევდონიმი ხონელი) (დ. 26 მაისი, 1859, დაბა ხონი ― გ. 13 ივლისი, 1900, სოხუმი) — ქართველი პუბლიცისტი, ჟურნალისტი, მთარგმნელი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სწავლობდა ქუთაისის გიმნაზიაში. იყო პეტერბურგის უნივერსიტეტის თავისუფალი მსმენელი. მისი პირველი წერილი გამოქვეყნდა 1876 ("დროება", N 64). პეტერბურგში ყოფნისას თანამშრომლობდა რუსულ პრესაში ("პორიადოკი", "სტრანა"). 1881 "დროებაში" (N 68) დაიბეჭდა ბახტაძის პეტერბურგიდან გამოგზავნილი წერილი "ვიცინოთ თუ ვიტიროთ?" ავტორი დასცინოდა იმპერატორ ალექსანდრე III-ის კურთხევაზე წარგზავნილ ქუთაისის გუბერნიის თავად-აზნაურთა დელეგაციას, რომელმაც მოითხოვა, მოკლული იმპერატორის ალექსანდრე II-ის სამახსოვრო ვენზელი უნდა ვატაროთო. ბახტაძე სხვადასხვა დროს თანამშრომლობდა ჟურნალ-გაზეთებში "კავკაზი", "დროება", "ივერია", "ნოვოე ობოზრენიე", "კვალი", "მოამბე" და სხვ., სატირულ-იუმორისტული ფელეტონების სერიაში "საკვირაო სხარტულა", "სახელდახელო", "კვირის საუბარი", "კვირის სურათები" და სხვ. ამხელდა იმდროინდელი საზოგადოებრივი ცხოვრების ნაკლოვანებებს. ბახტაძემ თარგმნა მ. სალტიკოვ-შჩედრინის, ა. ბუვიეს, ე. ზოლას, ა. დოდესა და სხვების თხზულებანი.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • მანსვეტაშვილი ი., მოგონებანი, თბ., 1936;
  • ნაცვალაძე დ., ილია ხონელი, ბათ., 1960;
  • ქიქოძე გ., რჩეული თხზულებანი 3 ტომად, ტ. 1, თბ., 1963;