ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ზეგანი (მრავალმნიშვნელოვანი).
სოფელი
ზეგანი
აფხ. Ԥшашьха
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
ავტონომიური რესპუბლიკა აფხაზეთის არ
მუნიციპალიტეტი გაგრის მუნიციპალიტეტი
თემი მეხადირი
კოორდინატები 43°27′01″ ჩ. გ. 40°08′58″ ა. გ. / 43.45028° ჩ. გ. 40.14944° ა. გ. / 43.45028; 40.14944
ადრეული სახელები ევდოკიმოვკა
ცენტრის სიმაღლე 520±1 მეტრი
მოსახლეობა 90[1] კაცი (1989)
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი)
ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი) — აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკა
ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი)
ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი) — გაგრის მუნიციპალიტეტი
ზეგანი (გაგრის მუნიციპალიტეტი)

ზეგანი[2][3] (აფხ. Ԥшашьха[4] [ფშაშჲხა]; ყოფილი ევდოკიმოვკა, გადაერქვა 1948 წლის 3 სექტემბერს[5]) — სოფელი აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, გაგრის მუნიციპალიტეტში (მეხადირის თემი), აფხაზეთის მთისწინეთში, მდინარე ჟეოფსეს მარჯვენა მხარეს. ზღვის დონიდან 520 მ, გაგრიდან 34 კმ. 2008 წლიდან ოკუპირებულია რუსეთის ფედერაციის მიერ[6]

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

XX საუკუნის დასაწყისში აქ შეიქმნა რუს კოლონისტთა სოფელი ევდოკიმოვკა. 1948 წელს ქართული სახელი ზეგანი ეწოდა,[7] რაც ქართულად ვრცელ და ამაღლებულ ადგილს ნიშნავს. 1992-1993 წწ. ომის შემდეგ აფხაზებმა დაარქვეს ფშაშხა (Пшашьха).

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1989 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობდა 90 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
1989 წ. აღწ. 90 -- --

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 329.
  • პაატა ცხადაია, ბეჟან ხორავა, „აფხაზეთის გეოგრაფიული სახელწოდებანი“, თბ., 2016.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1989 წლის აფხაზეთის მოსახლეობის აღწერის მონაცემები
  2. საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 43.
  3. საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 2009. — გვ. 69.
  4. В. Е. Кәарҷиа, «Аԥсны атопонимика», Аҟәа 2002
  5. საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის საინფორმაციო-სტატისტიკური განყოფილება, „საქართველოს სსრ ადმინისტრაციულ ტერიტორიული დაყოფა 1949 წლის 1 სექტემბრისათვის“, თბ., 1949
  6. კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ.
  7. საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს უწყებები, №1-2 (14-15), გვ. 32, თბ., 1948 წ. ISSN 0203-2023