ვაზისუბანი (გურჯაანის მუნიციპალიტეტი)

ვაზისუბანი
სოფელი
	ვაზისუბანი;
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	კახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	გურჯაანის მუნიციპალიტეტი
თემი	ვაზისუბანი
კოორდინატები	41°49′12″ ჩ. გ. 45°41′28″ ა. გ. / 41.82000° ჩ. გ. 45.69111° ა. გ.
ადრეული სახელები	ურიათუბანი
ცენტრის სიმაღლე	500 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	2862 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,7 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ვაზისუბანი.

ვაზისუბანი (1951 წლამდე ურიათუბანი) — სოფელი საქართველოში, გურჯაანის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს გომბორის ქედის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთის ძირას. თელავი–ბაკურციხის საავტომობილო გზაზე. ზღვის დონიდან 500 მეტრი, გურჯაანიდან 14 კილომეტრი. 2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 2862 ადამიანი.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სოფელს 1951 წლამდე ურიათუბანი ერქვა, მისი ტერიტორია ადრეფეოდალურ ხანაში მჭიდროდ დასახლებული მნიშვნელოვანი საეკლესიო და სავაჭრო ცენტრი ყოფილა, იგი მდიდარია ბრინჯაოს, ანტიკური და ფეოდალური ხანის არქეოლოგიური ძეგლებით. ტოპონიმ „ურიათუბანით“ ასევე აღინიშნებოდა ებრაელთა ლოკალური დასახლება ან რომელიმე ქალაქის უბანი. 1757 წელს შედგენილ „განწესებაში თეიმურაზ მეორისა საჭერემლო სამწყსოს მიბარების შესახებ“ მოხსენიებულია ურიათუბანი საჭერემლოს საწყემსოში. სოფელი ურიათუბანი მოხსენიებული აქვთ ვახუშტი ბატონიშილს, იოჰან გიულდენშტედტს და იოანე ბატონიშვილს. იოანე ბაგრატიონის მიხედვით, ურიათუბანი თავიდან შუამთის მონასტრის კუთვნილება იყო, ეპარქიულად კი ჭერემის ეპისკოპოსს ექვემდებარებოდა ჭერემის ეპარქიის ფუნქციონირების შეწყვეტის შემდეგ, რაც გამოიწვია მტრის გამუდმებულმა ამაოხრებელმა თავდასხმებმა, თეიმურაზ ll-ის 1757 წლის განწესებით, ურიათუბანი მთლიანად ნინოწმინდელ ეპისკოპოსს ტუსისშვილ საბას ერგო. მოგვიანებით ურიათუბნის ყმა-მამულის ნაწილს ფეოდალები — მამუჩაშვილები და ნაზარიშვილები ფლობდნენ. ამ სოფლის მკვიდრთ სავარგულების გამო, ხშირად ჰქონდათ უთანხმოება მეზობელი სოფლების — შაშიანისა და მუკუზნის თემებთან. სამხედრო-ადმინისტრაციული დაყოფით, სოფლიდან გამოსული მებრძოლები ნინოწმინდელი ეპისკოპოსის დროშის ქვეშ დგებოდნენ, რომელსაც უშუალოდ ადგილობრივი მოურავი ხელმძღვანელობდა. ვაზისუბანში ოდითგანვე განვითარებული იყო მევენახეობა, მემინდვრეობა და მეურნეობის სხვა დარგები.