ერკერი

ერკერები სან-ფრანცისკოში

ერკერი (გერმ. Erker) — კედლის სიბრტყიდან გამოწეული ნახევარწრიული, სამკუთხა ან წახნაგოვანი შემინული ნაწილი. ხშირად ასდევს რამდენიმე სართულს, ზოგჯერ - მთელ ფასადსაც (პირველი სართულის გარდა). ერკერი ზრდის ძირითადი სათავსის ფართობს, აუმჯობესებს მის განათებასა და ინსოლაციას. ერკერში ყველაზე ხშირად გამოყენებული 90, 135 და 150 გრადუსის კუთხეები.

ერკერებს ხშირად ვიქტორიანულ არქიტექტურას უკავშირებენ. ისინი პირველად პოპულარული გახდა 1870-იანებში.

ამგვარი ფანჯრები ძირითადად ოთახის სივრცელის ილუზიის შესაქმნელად გამოიყენება. ბუნებრივი განათების გაზრდასთან ერთად ერკერში უკეთ ჩანს გარე ხედი, რაც ჩვეულებრივი ფანჯრიდან ნაკლებად შესაძლებელი იქნებოდა. შესაძლოა სწორედ ამიტომ გახდა ერკერი სან-ფრანცისკოს არქიტექტურისთვის დამახასიათებელი ელემენტი - ამ ქალაქში საცხოვრებელი ფართის სიმცირის გამო.

საბჭოთა კავშირში ერკერები შემადგენელი ნაწილი გახდა სტალინისტურ არქიტექტურაშიც, ასევე საცხოვრებელი ფართის სივრცის ვიზუალური ეფექტის შესაქმნელად და ფუფუნების ელემენტად ითვლებოდა.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 196.

რესურსები ინტერნეტში

• შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ერკერი“ ვიკისაწყობში.