დიდედები და შვილიშვილები

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
„დიდედები და შვილიშვილები“
დამდგმელი რეჟისორი ნანა მჭედლიძე
სცენარის ავტორი მერაბ ელიოზიშვილი
კომპოზიტორი ნოდარ მამისაშვილი
ხმის ოპერატორი ეთერ ჯებაშვილი
ოპერატორი არჩილ ფილიპაშვილი
მონტაჟი ვასილ დოლენკო
მხატვარი ზურაბ მეძმარიაშვილი,
დავით ლურსმანაშვილი
სტუდია ქართული ფილმი
გამოსვლის თარიღი 1969
ხანგრძლივობა 81 წთ.
ქვეყანა დროშა: სსრკ სსრკ
დროშა: საქართველოს სსრ საქ. სსრ
ენა ქართული

დიდედები და შვილიშვილები — 1969 წლის ქართული მხატვრული ფილმი.

სიუჟეტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ყურადღება!  ქვემოთ მოყვანილია სიუჟეტის და/ან დასასრულის დეტალები.

ფილმის სათაურშივე გაცხადებულია მისი იდეა-დროისა და მდგომარეობის მიუხედავად, ბებიები ყოველთვის საყვარელ, მალდიან მოხუცებად რჩებიან. მზრუნველი ბებიების წყალობით სოფლელი ბავშვები ომის ძნელბედობას და გაჭირვებას ვერ გრძნობენ,ლაღად დარბიან ორღობეებსა და მინდვრებში და როდესაც ომი დამთავრდება, მოზარდთა ცხოვრებაში წამოჭრილ სირთულეთა დაძლევაში ბებიები კვლავაც დგანან შვილიშვილების გვერდით.[1]

როლებში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]