გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ გომი.
სოფელი
გომი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე შიდა ქართლის მხარე
მუნიციპალიტეტი კასპის მუნიციპალიტეტი
თემი გომი
კოორდინატები 41°55′13″ ჩ. გ. 44°22′57″ ა. გ. / 41.92028° ჩ. გ. 44.38250° ა. გ. / 41.92028; 44.38250
ცენტრის სიმაღლე 550
მოსახლეობა 884[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 99,5 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი)
გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი) — შიდა ქართლი
გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი)
გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი) — კასპის მუნიციპალიტეტი
გომი (კასპის მუნიციპალიტეტი)

გომისოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის კასპის მუნიციპალიტეტში. ადმინისტრაციული ერთეულის ცენტრი (სოფლებიი: გომი, ბორტა, ნიაბი).[1]

მდებარეობს მდინარე მტკვრის მარჯვენა ნაპირას. ზღვის დონიდან 550 მეტრზე. კასპიდან დაშორებულია 13 კილომეტრით.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პირველად იხსენიება XIV საუკუნეში. 1398 წელს მეფე ალექსანდრემ შეწირულობა განუახლა სვეტიცხოველს. 1559 წელს მეფე სიმონმა გომის შეწირულობისა და თარხნობის წიგნი განუახლა სვეტიცხოველს. 1561 წელს მან გომი სამოურავოდ გადასცა პაპუნა მაღალაძეს. 1619 წელს კათოლიკოსმა ქრისტეფორემ გომი გიორგი მიწობლიძეს უბოძა სამოურავოდ, ხოლო 1624 წელს — მაღალაძეებს. 1691 წელს ნიკოლოზ კათოლიკოსმა გომში დადგა მარანი და საწნახელი. 1692 წელს ერეკლე I-მა გომი სამოურავოდ რევაზ მაღალაძეს გადასცა. XVII საუკუნეში გომს ეწერა 31 სახასო მოლაშქრე. ვახუშტი ბატონიშვილი (XVIII ს.) გომს მოიხსენიებს თეძმის ხეობის სოფელთა სიაში.

გომში არის გვიანდელი ფეოდალური ხანის ციხე, მარიდაანთ კოშკი და ნათლისმცემლის ეკლესია.[2]

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 884 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[3] 1012 483 529
2014[1] 884 445 439

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
  2. საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 5, თბ., 1990, გვ.147-148
  3. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II