გიორგი კვესიტაძე
| გიორგი კვესიტაძე | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | 30 მაისი, 1942 (81 წლის) |
| დაბ. ადგილი | თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ საქართველო |
| საქმიანობა | ბიოლოგი |
| მუშაობის ადგილი | Georgian State University of Subtropical Agriculture, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტი და საქართველოს აგრარული უნივერსიტეტი |
| ალმა-მატერი | საქართველოს აგრარული უნივერსიტეტი |
| სამეცნიერო ხარისხი | ბიოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი |
გიორგი კვესიტაძე (დ. 30 მაისი, 1942, თბილისი, საქართველოს სსრ) — ქართველი ბიოლოგი. ბიოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1980), პროფესორი (1982). საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის აკადემიკოსი (1988). საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის ბიოლოგიურ მეცნიერებათა განყოფილების აკადემიკოს მდივანი (2004–2013). საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის პრეზიდენტი (2013–2023). საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის ბიოქიმიისა და ბიოტექნოლოგიის ცენტრის დირექტორი. საქართველოს აგრარული უნივერსიტეტის დურმიშიძის ბიოქიმიისა და ბიოტექნოლოგიის ინსტიტუტის დირექტორი.[1] 2023 საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის გენერალური მრჩეველი.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
გიორგი კვესიტაძემ დაამთავრა საქართველოს სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტის ტექნოლოგიის ფაკულტეტი 1961 წელს. საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის მცენარეთა ბიოქიმიის ინსტიტუტის ლაბორატორიის ხელმძღვანელი; 1983–87 წლებში მცენარეთა ბიოქიმიის ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილე; 1984–2008 წლებში საქართველოს სუბტროპიკული მეურნეობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პროფესორი.[2]
1988–96 წლებში საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის ბიოტექნოლოგიის კათედრის გამგე; 1987–2008 წლებში მცენარეთა ბიოქიმიის ინსტიტუტის დირექტორი, 1992–94 წლებში საქართველოს სოფლის მეურნეობისა და სურსათის მინისტრი; 1994–98 წლებში სახელმწიფოს მეთაურის მრჩეველი სოფლის მეურნეობაში; 2004 წლიდან დღემდე საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის ბიოლოგიის განყოფილების აკადემიკოს მდივანი; 2011 წლიდან დღემდე საქართველოს აგრარული უნივერსიტეტის სრული პროფესორი.[2]
2013 წლიდან დღემდე სერგი დურმიშიძის ბიოქიმიისა და ბიოტექნოლოგიის ინსტიტუტის დირექტორი; სხვადასხვა წლებში მიწვეული იყო პროფესორად მსოფლიოს მრავალ უნივერსიტეტში,[2] მათ შორის: პენსილვანიის უნივერსიტეტში (1975–76), ლეჰაის უნივერსიტეტსა (1983–84) და მაქს პლანკის ბიოქიმიის ინსტიტუტში (1986).
არის 400-ზე მეტი პუბლიკაციისა და რამდენიმე მონოგრაფიის ავტორი.
თხზულებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Kvesitadze G., Khatisashvili G., Sadunishvili T., Ramsden J.J. Biochemical Mechanisms of Detoxification in Higher Plants-Basis of Phytoremediation. Berlin, Heidelberg, Springer, 2006, 263 p.
- G. Kvesitadze. Ecology. Biological Concept. Georgian National Academy of Sciences, 2021, p. 51.
- G. Kvesitadze. Ecological Potential of the Planet. Georgian National Academy of Sciences. 2022, p. 203.
- G. Kvesitadze, A. Potemkin. Homo Sapiens & the Technogenic Environment. UNI Madrid 2023, p. 199
- ე. კვესიტაძე, რ. გახოკიძე, გ. ხატისაშვილი, გ. კვესიტაძე. დედამიწის ეკოლოგიური და სასურსათო პოტენციალი. გამომცემლობა ფავორიტი. გვ. 215.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| |||||