ალექსანდრე არხანგელსკი
| ალექსანდრე არხანგელსკი | |
|---|---|
| რუს. Александр Григорьевич Архангельский | |
 | |
| დაბადების თარიღი | 16 ნოემბერი, 1889[1] |
| დაბადების ადგილი | ეისკი[2] |
| გარდაცვალების თარიღი | 12 ოქტომბერი, 1938[2] [1] (48 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | მოსკოვი[2] |
| დასაფლავებულია | ნოვოდევიჩიეს სასაფლაო |
| ფსევდონიმი | Архип, Надзиратель крапивной грядки და Антон Безлошадный |
| საქმიანობა | პოეტი |
| ენა | რუსული ენა |
| მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია.svg){kind=small} სსრკ |
| ჟანრი | პაროდია |
ალექსანდრე გრიგოლის ძე არხანგელსკი (დ. 16 ნოემბერი [ძვ. სტ. 4 ნოემბერი], 1889, ეისკი ― გ. 12 ოქტომბერი, 1938, მოსკოვი) — რუსი პოეტი და პროზაიკოსი.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
პირველი ნაწარმოები გამოაქვეყნა 1919 წელს. მუშაობდა ჟურნალ „კროკოდილის“ რედაქციაში (1922—1932). მისი ლექსთა კრებულების („სოფლის შაირები“, 1928; „კულაკი და რადიო“, 1931 და სხვა) თემაა საბჭოთა სოფლის ცხოვრება. სატირულ მოთხრობებში, ლექსებსა და ფელეტონებში ამხილებდა ჩამორჩენილობას, ობივატელობას. არხანგელსკის სატირული ნიჭი განსაკუთრებით გამოვლინდა ლიტერატურული პაროდიის ჟანრში.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 616.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 112–114. — ISBN 5-94848-245-6
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Архангельский Александр Григорьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.