ადრენოგენიტალური სინდრომი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ადრენოგენიტალურ სინდრომს ახასიათებს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქციის მატება და ანდროგენების (მამაკაცის სასქესო ჰორმონების) გაძლიერებული წარმოქმნა, რაც ორგანიზმის ვირილიზაციას (გამამაკაცურებას) იწვევს.

სიმპტომები და მიმდინარეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ადრენოგენიტალური სინდრომის თანდაყოლილი ფორმის დროს ანდროგენები მუცლადყოფნის პერიოდშივე მოქმედებს ნაყოფის განვითარებაზე. შედეგად გოგონა გადიდებული კლიტორით იბადება. სქესობრივი მომწიფება იწყება ადრე (6-7 წლის ასაკში) და მიმდინარეობს ჰეტეროსექსუალური ტიპით: თავს იჩენს მამაკაცის მეორეული სასქესო ნიშნები, არ იზრდება სარძევე ჯირკვლები, არ ყალიბდება მენსტრუაციული ფუნქცია.

ადრენოგენიტალური სინდრომის შეძენილი ფორმის მიზეზად შეიძლება იქცეს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქციის მომატება ან ამავე ორგანოს სიმსივნე. გამოვლინდება ოლიგომენორეით (მენსტრუაციის გაიშვიათებით) ან ამენორეით (მენსტრუაციის უქონლობით), იშვიათად - უნაყოფობით, სარძევე ჯირკვლების ატროფიით. მცირდება საშვილოსნოსა და საკვერცხეების ზომა, აღინიშნება კლიტორის ზომიერი ჰიპერტროფია.

მკურნალობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

მკურნალობა ჰორმონულია (კორტიზოლი, პრედნიზოლონი, დექსამეტაზონი). დოზა ავადმყოფის ასაკსა და სინდრომის გამოვლენის ხარისხზეა დამოკიდებული. თანდაყოლილი ადრენოგენიტალური სინდრომის დროს მიმართავენ ოპერაციულ ჩარევას - კვეთენ კლიტორს და აკეთებენ საშოს ხელოვნურ შესასვლელს.

გთხოვთ მიაქციოთ ყურადღება მითითებას ჯანმრთელობის თემებზე!

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ჟურნალი "ოჯახის მკურნალი" #14 (152) 2007 წ.